Author Liu Kezhuang 墙角残红,恍徐娘虽老,尚有丰姿。纷纶绛节导从,不要街司。随波万点,似阿房,漂出残脂。休懊恼,丹铅褪尽,本来冰雪为肌。老子平生心铁,被色香牵动,愁上双眉。且祝东风小缓,沥酒芒儿。道伊解冻,甚潘郎,鬓雪难吹。犹忆侍,钧天广宴,万红舞袖披披。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments