Author Liu Kezhuang 妾出於微贱。小年时,朱弦弹绝,玉笙吹遍。粗识国风关雎乱,羞学流莺百啭。总不涉,闺情春怨。谁向西邻公子说,要珠鞍,迎入梨花院。身未动,意先懒。主家十二楼连苑。那人人,靓妆按曲,绣帘初卷。道是华堂箫管唱,笑杀鸡坊拍衮。回首望,侯门天远。我有平生离鸾操,颇哀而不愠微而婉。聊一奏,更三叹。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments