Author Wei Leweng 只记来时节。又三年,朱炜过了,恰如时霎。独立薰风苍凉外,笑傍环湖花月。多少事,欲拈还辍。扶木之阴三千丈,远茫茫,无计推华发。容易过,三十八。此身待向清尊说。似江头,泛乎不系,扁舟一叶。将我东西南北去,都任长年旋折。风不定,川云如撇。惟有君恩浑未报,又故山,猿鹤催归切。将进酒,缓歌阕。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments