Author Cai Songnian 梁苑当时,春如水,花明酒冽。寒食夜,翠屏入照,海棠红雪。底事年来常马上,不堪齿发行衰缺。解见人,幽独转寒江,樽前月。平生友,中年别。恨无际,那容发。萧闲便归去,此图清绝。花径酒垆身自在,都凭细解丁香结。尽世间,臧否事如云,何须说。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments