Author Xin Qiji 家住江南,又过了,清明寒食。花径里,一番风雨,一番狼藉。流水暗随红粉去,园林渐觉清阴密。算年年,落尽刺桐花,寒无力。庭院静,空相忆。无说处,闲愁极。怕流莺乳燕,得知消息。尺素如今何处也?彩云依旧无踪迹。慢教人,羞去上层楼,平芜碧。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments