Author Wei Zongwu 聚林园芳景,尽输韩圃陶篱。任雨虐风饕,露凝霜压,丛木离披。正色幽香不减,与冬兰,并秀结心知。天赋花中名节,不教桃李同时。清奇。秋後尤宜。浮卉尽,尚芬菲。称处士庭除,先生简册,声续吾伊。便好竹间松下,擅晚芳,长伴岁寒姿。懊恨携樽已晚,明年来把花枝。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments