Classic Poem

निजल्या तान्ह्यावरी
माउली दृष्टि सारखी धरी

तिचा कलीजा पदरी निजला
जिवापलिकडे जपे त्याजला
कुरवाळुनि चिमण्या राजाला
चुंबी वरचेवरी

सटवाई, जोखाइ हसविती
खळी गोड गालावरि पडती
त्याची स्वप्ने बघुनि मधुर ती
कौतुक ते अंतरी

अशीच असशी त्रिभुवनजननी
बघत झोपल्या मज का वरुनी ?
सुखदुःखांची स्वप्ने बघुनी
कौतुकशी का खरी ?