Author Zhang Yan 老圃堪嗟。深夜雨,紫英犹傲霜华。暖宿篱根,飞去想怯寒沙。采摘浮杯如戏水,晚香淡似夜来些。背风斜。翠苔径里,描绣人夸。白头共开笑口,看试妆满插,云髻双丫。蝶也休愁,不是旧日疏葩。连枝愿为比翼,问因甚寒城独自花。悠然意,对九江山色,还醉陶家。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments