Author Chen Sanpin 融融睡觉东风息。行到溪亭侧。一枝梅玉似人人。索笑依然消瘦,不禁春。相逢试问情多少。应怪山翁老。翠罗高护结花邻。一任馀芳争学,捧心颦。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Log in or register to post comments