Rosa Rosarum

Kom naar mijn tuin waar de donkerrode rozen
duistere geheimen vertellen aan de nacht;
Zonnestraalkussen en zuidenwindkozen
en de lange dagdroom van liefde die wacht.

Kom in de zoele zomeravonden en luister
-Wanneer de nachtwind hun dromen verklaart -
naar het verleidelijke bloemengefluister,
en het blarengeruis in dreef en gaard!

Kom waar de lelie - de blanke, de reine-
schuchter haar bloesem toont aan de maan;
Blauwe myosotis - de slanke, de kleine -
in vergeetmijnietjesogen een traan.

Kom als de maanbloem - witte zijde en satijn -
als 'n vorstin verschijnt in haar pracht,
onder de wierook van roos en jasmijn -
Schoonste juweel op de borst van de nacht!

Daar in de vijver, beschenen door Ariana,
Opent de lotus haar heilige kelk,
Dan eerst bereikt zij het hoogste - Nirwana -
Als zij in glorie van zonnegloed verwelkt.

't Vogelvolkje zingt vrolijke gezangen
wanneer de ochtend ontwaakt in mijn tuin;
's Avonds koert de tortel zijn lied van verlangen
in de troosteloze treurwilg zijn kruin.

Kom in de avond en geniet van zijn geuren;
Foelie, jasmijn, anjelier, minjonet;
Kom in de morgen en kies van haar kleuren:
Rood, wit en goud, groen en blauw, violet!

Kom als de schittering van dauwdiamanten,
in mijn Paradijs om er te wonen,
zodat ik mijn bloemen, mijn bomen, mijn planten,
Roos van mijn hart, hun weerga kan tonen!

Rate this poem: 

Reviews

No reviews yet.