Classic Poem

Cal olido de rosas que sai de antre o ramaxen
nunha mañán de Maio, hai amores soaves
que n'inda vir se sinten, nin se ve cando entraren
pola mimosa porta que o corazón lles abre
de seu, cal se abre no agosto
a frol ó orballo da tarde.
E sin romor nin queixa, nin choros, nin cantares,
brandos así e saudosos, cal alentar dos ánxeles,
en nós encarnan puros, corren coa nosa sangre
l os ermos reverdecen do esprito onde moraren.
Busca estes amores… búscaos,
si tes quen chos poida dare;
que estes son soio os que duran
nesta vida de pasaxen.